Trudno jest odnowić pałac. Przykładem udanej renowacji jest zabytkowy pałac w Komierowie. Rodowa rezydencja Komierowskich herbu Pomian przez wiele lat musiała zmagać się ze swoją burzliwą historią, przeciwnościami losu. Rodowy majątek został zgrabiony. Następnie został odkupiony od Państwa. Dziś można w tym właśnie miejscu zaszyć się i cieszyć błogim nastrojem.
Komierowo, czyli arkadyjskie dzieciństwo
Dla rodziny Komierowskich, jak i dla wielu rodzin, które chciałyby przywrócić dawny blask swoim posiadłościom, rodzinne nieruchomości wiążą się z wieloma wspomnieniami. Często wspominają czasy arkadyjskie, kiedy landrynki smakowały najsłodziej, kiedy trawa była zieleńsza jak nigdy. Kiedy niebo było bardziej błękitne. Chcielibyśmy przywrócić dawny blask pałacom. Tak, jak Andrzej Komierowski, który po spędzeniu arkadyjskiego dzieciństwa w neobarokowo-klasycystycznym pałacu w Komierowie w ostatnich dniach sierpnia 1939 roku zmuszony był opuścić pałac. W pałacu został jego ojciec, ale posiadłości nie udało się po wojnie odzyskać – mimo iż rodzina Komierowskich zamieszkiwała te ziemie od 1000 lat (to ewenement!). Ożenił się z ukochaną Janeczką. Podróżował po świecie – Szwajcarii, Afryce Południowej, Australii, Ameryce. W 1991 roku, po przeszło trzydziestu latach na obczyźnie wrócił do Polski z zamiarem odzyskania Komierowa. Zamierzał stworzyć tu pensjonat dla amerykańskiej Polonii. Niestety, odszedł w 1994 roku. W 1997 roku jego żona Janina odkupiła pałac od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.
Renowacja komierowskiego pałacu
Prawa do Komierowa przeniesiono na Komierowskich z mazowieckiej gałęzi rodu. Pałac był zrujnowany i ograbiony. Renowację rodzina sfinansowała z własnych środków. Dzisiaj pałac jest atrakcją turystyczną – odbywają się tutaj śluby, wesela, warsztaty. Ceniony jest również jako luksusowe spa w Borach Tucholskich. Można zatem połączyć kurację ze zwiedzaniem w Komierowie zespołu pałacowo-parkowego.
Rewitalizacji rodzinnego pałacu podjęła się Agnieszka Komierowska. Wymagało to od niej poświęcenia kilku lat życia na odbudowę. Współpracy z inspektorami nadzoru inwestorskiego, urzędnikami, a nawet saperami. Trzeba było walczyć o pozwolenia, robić ekspertyzy budowlane, inwentaryzacje. Sprzątać stare instalacje, skuwać tynki, usuwać stare posadzki – to trwało kilka lat. Praca nad samym projektem zajęła także dużo czasu. Sama Agnieszka Komierowska przyznaje, że w pracach renowacyjnych istotne jest to, aby wkładało się w niej dużo serca. Istotna jest też spójność. W czasie prac Agnieszka Komierowska poświęcała się na przykład przerabianiu mirabelek na nalewki, z których Pałac jest obecnie znany.